GDY PORANKI CIĘ PRZYTŁACZAJĄ - UZGODNIJ ZE SOBĄ TWOJĄ PORANNĄ RUTYNĘ 

To samo będzie działać w innych momentach dnia. Dla mnie bardzo nerwowa była sobota "rano". No ok, może nie tak rano, bo w sobotę wstajemy około 9:00 - 10:00. Tym gorzej (choć snu nie oddam). Bo tyle do posprzątania. Łazienka, kuchnia, salon, sypialnia, pranie do zrobienia.  Psa wyprowadzić na 2 godziny. Nie zdążę 😱. 

Do tego dochodziło, że córka była malutka. Teraz ma wspomniane 9 lat, ale jeszcze jako 8 latka nie do końca rozumiała, że w sobotę chcę ogarnąć chatę. I chciała się bawić. I rozumiem to! Dzieci chcą się bawić. Dzieci muszą się bawić. To jest fajne. Tak więc ze ścierką sprzątałam, odpowiadałam córce na 1000 pytań, zadawałam swoje (bo nie chciałam, żeby moje 🧡-szko czuło, że nie mam dla niej uwagi) i co 10 minut odkładałam wszystko, żeby zobaczyć, jakie piękny zbudowała domek dla lalek (serio piękny!). 

Mąż robił w tym czasie nam śniadanie, potem zajmował się jakimiś drobnymi naprawami. Pies szczekał, bo chciał już iść do lasu. Ja zresztą też :)

Aktualnie rezerwuję sobie czas na sprzątanie, podczas którego mnie nie ma. Zakładam słuchawki (ja mam akurat Active Noice Cancelling, co wygłuszają kompletnie) i słucham audiobooka. I sprzątam. Uczę się, że nie da się robić wszystkiego na raz, choćbym bardzo bardzo! chciała.

               Rutyna dla sobotniego sprzątania

Moja rutyna sprzątania w sobotę wygląda tak:

• Najpierw ja (widzisz? znowu zaczynam najpierw od siebie. Kiedyś biegłam w piżamie sprzątać a potem się tylko wkurzałam, że nawet "nie mam czasu" się ubrać):

  • wstaję 

  • poranna pielęgnacja

  • ubieram się

  • włączam audiobook na słuchawkach ANC (to jest mega fajna sprawa!)
    
    

• Potem sypialnia i łazienka:

  • włączam automatyczny odkurzacz w sypialni (wcześniej zbieram wszystko z podłóg i czyszczę odkurzacz)

  • zmiatam kurze w sypialni na podłogę  (odkurzacz odkurzy)

  • biorę psikacz woda + ocet + olejek eteryczny, ścierkę do luster x 2, gąbkę, zakładam rękawiczki (kiedyś nie używałam, teraz lubię)

  • myję łazienkę zostawiając umywalkę na koniec
    
    

• Przerwa - jem śniadanie (o tej porze mniej więcej mąż nas woła)

• Teraz kuchnia - specjalnie czekam na "po śniadaniu" :), salon, przedpokój

  • myję blaty i fronty w kuchni zaczynając od wyspy, kończąc na zlewie  

  • zamiatam kurze w salonie

  • zamiatam podłogę w kuchni, salonie, przedpokoju, schody

  • myje podłogę (jak mi się chce)

  • podlewam kwiaty
    
    

• Zapalam świeczkę pachnącą i piję kawę :D - to moja nagroda 

Hinty dla efektywnego sprzątania 

*najlepiej sprzątać od góry do dołu, czyli najpierw omieść kurzołapem obrazy, lustra, półki, potem niżej - pościelić łóżka, zetrzeć kurze z zagłówków, ogarnąć stoły, potem jeszcze niżej - sofy, stolik kawowy. A na samym końcu najniższe - podłogi. Inna kolejność to sprzątanie podłogi 3 razy ;)

** umywalkę i zlew zawsze zostawiam na koniec, bo używam ich do płukania ścierek

               Rutyna wieczorna 

Ogromny problem mieliśmy też z wieczorem. Przeciągaliśmy wszystko tak długo, że potem każdy był wściekły (bo zmęczony) a trzeba było jeszcze się umyć, poogarniać chatę z miliona szklanek na blatach, zeszytów, kredek, klocków itd. Tu znowu pomaga nam rutyna. Wygląda ona tak:

• 19:30 idziemy się myć (ja i córka, córka zostaje pod prysznicem znacznie dłużej niż ja)

• 19:40 ogarniam przez 10 minut: kuchnię, salon, wrzucam rzeczy do prania, odnoszę porozrzucane rzeczy na miejsce * (mąż ładuje zmywarkę i ściera blat, jak pójdę spać) i mam wolne

• 20:10 jemy razem jakąś lekką przekąskę (jabłko, jogurt), ale czasem jemy chipsy (i co :D), oglądamy fajne rzeczy w tv 

• 21:00 w przerwie na reklamy proszę męża, żeby się umył (tak tak :), bo to nocny marek i potem łazi o 1:00 w nocy, leje wodę pod prysznicem i budzi mnie - mąż kwituje to zawsze sformułowaniem: "terror spaniowy" :D i idzie 

• 21:15 czytamy z córką jej książkę, córka idzie spać 

• 21:30 ćwiczę 15 minut jogę  

• 21:45 czytam swoją książkę i idę spać (mąż puszcza Łatkę na ogród) 

Hinty

* jeśli coś nie ma swojego miejsca przestawia się to z kąta w kąt, wszystko musi mieć "swój domek" (kredki do szuflady, brudne ubrania do prania, talerze do kuchni itd.)

Nowa rutyna wymaga czasu

Rutyny są ekstra. Naprawdę tak uważam. 

Jednocześnie wiesz - to niestety nie jest tak, że tylko spiszemy sobie na kartce listę i to zadziała. To wymaga trochę testów, trochę błędów, trochę poprawek, trochę nerwów 😛. 

I też rozmów z innymi członkami rodziny. Czasem - nie będę Cię kłamać - jasnego postawienia sprawy 🤪. U nas naprawdę czasem było mi trudno. Nie mieliśmy podziału obowiązków, jakoś tak z automatu wiele rzeczy robiłam ja, zupełnie nie myśląc, że przecież mogę powiedzieć "nie". Albo prosić o wsparcie. A potem przekazać odpowiedzialności za dane zadanie, w całości. 

Z perspektywy widzę, że tak naprawdę to wiele sama się musiałam nauczyć o sobie. Że np. ja potrzebuję iść spać o 22:00 i mam lekki sen. Więc wchodzenie do sypialni o 1:00 w nocy i robienie hałasu nie wchodzi w grę. Kiedy to zrozumiałam było mi łatwiej to jasno zakomunikować i oczekiwać zmiany. A wcześniej byłam po prostu bezproduktywnie zła. Co niewiele zmieniało. Sytuacje zmieniło natomiast moje konsekwentne zachowanie a uprzednio - zrozumienie siebie. Dlatego ważne jest, żeby uzgodnić najpierw rutynę ze sobą. 

Spisanie na kartce tego, co bym chciała osiągnąć, do czego dążyć, jak uporządkować to i owo jest momentem, kiedy ja tak naprawdę w końcu zamiast się złościć to myślę nad rozwiązaniem. Zastanawiam się: Czego chcę? Czemu? Po co? Jak to osiągnąć? To jest bardzo ważny krok do zrozumienia siebie i rozpoczęcia zmiany. Oraz uporządkowania chaosu.        

PS. Ciągle szukam siebie i uczę się siebie, ciągle podwija mi się noga. Ale wiem jedno - że jak już zaliczę glebę to mam w sumie tylko dwie opcje: opcja 1: leżeć lub opcja 2: wstać i się otrzepać. Życie dzieje się w ruchu. Nawet jak przez chwilę poleżę, to tylko po to, żeby zebrać siły.  Wstaję.

Ty też wstawaj. I układaj, zmieniaj, szukaj, testuj, popełniaj błędy, naprawiaj, znowu testuj, baw się tym.   

Love 🥰